خبرنگاران رضازاده: دوست داشتم یک ایرانی رکورد مرا بشکند - وبلاگ تام فورد

به گزارش وبلاگ تام فورد، تهران- خبرنگاران- حسین رضازاده دارنده دو مدال المپیک کشورمان، لاشاتالاخادزه وزنه بردار گرجستانی را یک ورزشکار فنی و تلاشگر بیان کرد و گفت: از شکستن رکوردم توسط او ناراحت نشدم اما دوست داشتم یک ایرانی این رکورد را از آن خود کند.

نامش با مدال طلا و قدرت نمایی بر روی تخته گره خورده است. زمانی که در سن جوانی در سیدنی 2000 چهره شد و رکورد بزرگان جهان را جابجا کرد کارشناسان رشته وزنه برداری انگشت به دهان ماندند. آن موقع یک ایرانی پس از سال ها به سلطه روس ها در دسته سنگین وزن خاتمه داد و تا زمان بازنشستگی و حتی تا سال ها بعد عنوان قوی ترین مرد جهان را در اختیار داشت. او برای وزنه زدن بالاترین میزان تمرکز را داشت. برخلاف بسیاری از وزنه برداران رکوردهای تخته او بیشتر از رکوردهای تمرینی بود.

هرچند که حدود 15 سال از بازنشستگی هرکول اردبیلی می گذرد اما خاطرات افتخارآفرینی این ورزشکار هنوز در ذهن مردم نقش بسته است. تعطیلات نوروز بهانه ای شد تا پای صحبت های یکی از قوی ترین وزنه برداران تاریخ ایران بنشینیم. ساده و خودمانی حرف می زند از خاطراتش می پرسم نوروز و تعطیلات آن، برای او مانند هر ایرانی یک نوستالژی است و می گوید: مسابقات قهرمانی آسیا به طور معمول در فروردین برگزار می شد و ما در بعضی از مواقع در اردوی تیم ملی بودیم. پیش می آمد که تا خاتمه تعطیلات از خانواده دور بودیم؛ اما نوروز همیشه برای من مانند هر ایرانی یک حس خوب دارد. آداب و رسومی که در دل این عید باستانی است بخشی از فرهنگ ایرانی - اسلامی به شمار می رود. دید و بازدید، صله رحم و برطرف کدورت از زیبایی های نوروز به شمار می فرایند.

با رضازاده که هستی نمی توانی به گذشته ها سفر نکنی؛ گذشته هایی که وی در آن صاحب اسم و عنوان بود. عنوانی که موجب شد تا هنوز بسیاری از بزرگان وزنه برداری جهان با وی در ارتباط باشند. او می گوید: در کنفدراسیون وزنه برداری آسیا صاحب کرسی هستم و از این کرسی در جهت تقویت تعامل ایران با جهان استفاده می کنم. این تعامل درنهایت به توسعه وزنه برداری یاری خواهد نمود.

دوست داشتم یک ایرانی رکورد مرا بشکند// به داودی امیدوارم

دلش برای کار در این رشته تنگ شده است و اظهار می نماید: هرچند که بیرون از فدراسیون هستم اما بدون شک تمام ذهنم به سمت وسوی وزنه برداری است و هر یاریی که بتوانم به جوانان این رشته خواهم کرد.

تعصب ایرانی دارد و آرزو می نماید که روزی یک ایرانی بتواند در سنگین وزن رکورد غول گرجستانی را بشکند. دارنده 2 مدال طلای المپیک می گوید: لاشاتالاخادزه را به خوبی می شناسم یک ورزشکار فنی و کوششگر است و از لحاظ اخلاقی نیز می تواند الگو باشد. از شکستن رکوردم توسط او ناراحت نشدم اما دوست داشتم یک ایرانی این رکورد را از آن خود کند. البته همچنان امیدوارم که جوانان ایرانی بتوانند از رکورد غول گرجستانی عبور نمایند. علی داودی در این دسته یک استعداد به شمار می رود و می شود به او امید داشت؛ البته داودی در ابتدای راه است و باید کوشش خود را بیشتر کند.

هیچ نقشی در ناکامی علی حسینی نداشتم

قهرمان المپیک آتن از گذشته گفتنی های زیادی دارد که بعضی از آنها به ناملایماتی برمی شود؛ ناملایمتهایی که شاید داستان رسانه ها باشد. از او می پرسم سعید علی حسینی خداحافظی کرد؛ وزنه برداری که بعضی تصور می کردند شما در ناکامی های او نقش داشتید. جواب می دهد: چرا باید از شکسته شدن رکوردم توسط یک جوان ایرانی نگران باشم مگر زمانی که بهداد سلیمی رکورد یک ضرب من را شکست ناراحت شدم؟ من همیشه دوست داشتم ایرانی ها صاحب رکورد باشند. علی حسینی در دام مواد نیروزا افتاد و با قانون آن موقع فدراسیون جهانی مادام العمر محروم شد؛ اما این قانون امروز دیگر وجود ندارد و اصلاح شده است. من هیچ نقشی در ناکامی علی حسینی نداشتم و برای برطرف مشکل او نیز وکیل گرفتم اما مثبت شدن دوباره تست دوپینگ او عامل این ناکامی ها بود. البته علی حسینی زود تصمیم به بازنشستگی گرفت. اگر ادامه می داد بدون شک می توانست یک مدال المپیکی را برای کاروان ایران به ارمغان آورد.

رستمی می تواند در 2020 برای ایران افتخار آفرینی کند

داستان کیانوش رستمی و ورزشکار سالاری او از دیگر مباحث قهرمان فوق سنگین جهان است. او می گوید تیم وزنه برداری در المپیک لندن بهترین نتیجه تاریخ را کسب کرد. اما بعد از آن بعضی از ورزشکاران خواهان برکناری کوروش باقری مربی تیم شدند. چه کسی در جهان پیروز ترین مربی را اخراج می نماید. البته آن اعتراضات مدیریت شد اما در دوران مدیریت جدید فدراسیون، جدایی طلبی کیانوش آغاز شد و این تصمیم موجب شد تا این نابغه وزنه برداری ایران در بعضی از مواقع ناکام باشد. کیانوش استعداد زیادی دارد و می تواند در توکیو 2020 برای ایران افتخارآفرینی کند.

رضازاده در سال 1398 نامزد ریاست فدراسیون وزنه برداری شد اما انصراف داد. وی در این زمینه می گوید: به یک جمع بندی رسیده بودیم که کوروش باقری را برای ریاست معرفی کنیم اما در نهایت به سجاد انوشیروانی رسیدیم که او هم نتوانست رای لازم را کسب کند.

حالا که سیاستمداران وارد ورزش می شوند، ما هم به سیاست خواهیم رفت

داستان ورودش به شورای شهر و برچسب سیاسی کاری از دیگر بحث هایی بود که قهرمان المپیک سیدنی به آن پاسخ داد. می گوید من یک ورزشکارم و از سیاست تقریبا دور هستم اما حالا که دیگر سیاسیون گام به ورزش می گذارند، ما ورزشکاران نیز به سیاست خواهیم رفت (با خنده). البته شورای شهر سیاسی نیست و من در بخش اجتماعی آن فعال بودم. در تهران صدها مکان ورزشی و اجتماعی وجود دارد که من برای آنان برنامه ریزی کردم و بر این مکان ها نظارت داشتم.

او بر روی تخته تمرکز داشت و با فریاد یا ابوالفضل (ع) پشت وزنه قرار می گرفت. در این زمینه باور دارد در رشته قدرتی وزنه برداری تمرکز ذهنی از آمادگی جسمانی مهمتر است. زمانی که روی تخته حاضر می شدم تمام تمرکزم برای غلبه بر وزنه بود و در این زمینه نیز به ائمه توسل می جستم. به خاطر این کار بود که توانستم روی تخته، 2.5 کیلوگرم بیشتر از رکورد تمرینات وزنه بزنم.