نویسنده پرکاری نیستم، جامعه ما بسیار آگاه شده است - وبلاگ تام فورد

به گزارش وبلاگ تام فورد، هوشنگ مرادی کرمانی، نویسنده درنشست نقد و بررسی مجموعه داستانته خیار که شامگاه چهارشنبه دهم دی ماه د سرای اهل قلم برگزار شد گفت: کارهای مختلفی که یک نویسنده در طول سالیان متمادی انجام می دهد به نوعی شیوه و روش او را معین می کند. من اصولا نویسنده پرنویس و پرکاری نیستم و در طول 50 سالی که به کار نوشتن پرداخته ام 15 یا 16 کتاب منتشر کرده ام؛ البته من در نوشتن تنبل نیستم و دلیل اینکه هر سه یا چهار سال یک کتاب منتشر می کنم این است که در چاپ کتاب هایم وسواس زیادی دارم و به سادگی تن به چاپ نمی دهم. زیاد می نویسم اما بعد شروع به هرس می کنم.

نویسنده مربای شیرین گفت: درباره کتاب ته خیار هم باید بگویم که برای این کتاب حدود 300 یادداشت داشتم که در بین آنها 38 تا را انتخاب کردم که بعد از ویرایش و تصحیح نهایتا تبدیل به 30 داستان شد. بسیار سعی کردم که هیچ کدام از این داستان ها مثل دیگری نباشد و موضوعات مختلفی را بیان کرده باشد.

مرادی کرمانی با اشاره به این که جامعه ما بسیار آگاه شده است گفت: من در طول روز بسکمک از افراد را می بینم که درباره کتاب هایم نظر می دهند و به نوعی نقد می کنند. در واقع هر اثری که در معرض دید مخاطبان قرار می گیرد می تواند به وسیله افراد دیگر نقد گردد و با هر نقد دوباره متولد می گردد زیرا هر فردی نظر و دیدگاه خاص خودش را دارد.

مرادی کرمانی، یک مریخی است

صالح رامسری، مدیر انتشارات تعیین و ناشرته خیار نیز در این نشست گفت: وقتی به اهرام مصر نگاه می کنیم احساس می کنیم گذاشتن این مصالح ساختمانی بر روی یکدیگر به این شکل، کار مریخی ها بوده است. همچنین وقتی داستان زندگی محمدابن طبری را می خوانیم به همین نتیجه می رسیم. به نظر من مرادی کرمانی هم یکی از همین مریخی هاست. وقتی 3300 نسخه از کتاب در 20 روز فروش می رود یعنی مرادی کرمانی یک مریخی است.

مدیر نشر تعیین ادامه داد:دکتر تعیین هم یک مریخی بود. کسی که 10 هزار روز زندگی می کرد اما 30 هزار صفحه نوشت. جعفر شهری و احمد محمود هم ار این دست بودند.

از رئالیسم اجتماعی تا رئالیسم شاعرانه

احمد طالبی نژاد، منتقد کتاب های ادبی، نیز در این نشست گفت: به عقیده من مرادی کرمانی مریخی نیست او همان نویسنده ساده ای است که قصه های مجید را نوشته و مانند سایر انسان ها در کنار ما زندگی کرده است. او نه مریخی است، نه وحی به او نازل شده است. اگر کتاب هایش هم فروش خوبی داشته به این دلیل نیست که مریخی است به این علت است که نام مرادی کرمانی یک برند است اصلا نباید شمارگان یک برند سه هزار و 300 که باید 33 هزار نسخه باشد

وی در ادامه اظهار کرد: به طور کلی سبک و شیوه نگارش مرادی کرمانی به رئالیسم اجتماعی برمی گردد و زمینه های اجتماعی در آثارش بیشتر از کارهای دیگران دیده می گردد. فضای رمانتیک در آثارش بسیار کمرنگ است. بیشتر آثار مرادی کرمانی بازتاب دهنده روح زمانه است و این تاثیری است که از نویسندگان ماقبل خود گرفته است. .

طالبی نژاد افزود: موضوع قابل توجه در کتاب ته خیار این است که نویسنده در این کتاب از رئالیسم اجتماعی به رئالیسم شاعرانه گرویده و این موضوع در داستان های این کتاب مشهود است. داستان ها حال و هوای ابزورد دارد.

وی گفت: مرادی کرمانی در این کتاب حس و حال شاعرانه پیدا کرده. چیزی که در یک شعر مهم است فقدان منطق است؛ زیرا وقتی منطق وارد می گردد دیگر شعر نیست. شعر مانند رقصیدن، مجموعه ای از حرکات موزون است که تک به تک معنا ندارد. با این توصیف از شعر، بسکمک از داستان های این کتاب مانند چغندر و قندیل حال و هوای شاعرانه دارند.

طالبی نژاد شرح داد: با نگاهی به آثار قبلی این نویسنده می بینیم که همگی به نوعی بیانگر واقعیت های اطراف بوده اند و چیزی به نام تخیل در آنها نیست اما الان کم کم تخیل در حال ورود به آثار مرادی کرمانی است.

ته خیار از معناباختگی و تنهایی انسان ها می گوید

محمد مختارپور، نویسنده و پژوهشگر ادبیات نیز در این مراسم گفت: مرادی کرمانی را بیشتر با داستان های نسبتا سنتی می شناختیم اما ته خیار به نوعی مدرن است. شروع کتاب با داستان ته خیار است که دارای دیدی فلسفی نسبت به ماهیت و چیستی هستی است و اصولا می خواهد بگوید که زندگی تلخ است و با تغییراتی که انسان ها با کارهایشان در آن ایجاد می کنند تا حدودی از تلخی آن می کاهند.

وی ادامه داد: در این داستان ها به نوعی به تنهایی انسان ها و غم اشاره شده است. این غم و تنهایی در داستان هایی مانند ته خیار، جوش نزن و درختو مشهود است. همچنین در بسکمک از این داستان ها دیالوگ نقش محوری دارد و تعبیرهای مختلفی که در این داستان ها از زبان حیوانات بیان می گردد قابل توجه است.

مختارپور گفت: مخاطب با خواندن این داستان ها به نوعی بین فرا داستان و رئالیسم جادویی گرفتار می گردد. خواننده در پی یافتن دلایل و چراهای اتفاقات و ماجراهای داستان ها نیست و به نوعی آنها را به راحتی باور می کند.

وی افزود: سرانجام بندی داستان ها یکی دیگر از هنرهای نویسنده در این مجموعه است و بهترین شیوه ای است که یک نویسنده می تواند اتخاذ کند تا یک داستان تاثیرپذیر و جذاب باشد. در این مجموعه که به نوعی داستان نویسی مدرن است نویسنده در سرانجام داستان ذهن مخاطب را نیز دخیل می کند و مخاطب را به نتیجه ای می رساند که می خواهد.

بروز تمامیت مرادی کرمانی در ته خیار

جعفر ابراهیمی شاهد، نویسنده و منتقد ادبیات کودک و نوجوان نیز در این نشست گفت: در این کتاب موضوعات و مطالبی بیان شده است که انسان احساس می کند بیان کردنشان سخت است اما قالبی تازه کمک کرده تا آنها به زبانی ساده بیان شوند. راحت و روان بودن این داستان ها حکایت از کوشش و رنجی دارد که نویسنده متحمل شده تا حس خود را به خوبی به مخاطب منتقل کند. به نظر می رسد او قبلا می خواسته به این موضوع بپردازد اما یا توان آن را نداشته یا مشغله های زیاد این اجازه را به او نداده است

وی ادامه داد: ته خیار حال و هوایی فلسفی و پیامی پنهان هم دارد و شاید نشان از این دارد که ممکن است آخرین اثر یک نویسنده باشد؛ زیرا مرادی کرمانی توانسته است تمامیت خود را در آن بروز دهد. این اثر، مخاطبان از همه گروه های سنی اعم از کودک، نوجوان و بزرگسال را با هم تلفیق کرده و موجودیت واحدی یافته است.

ابراهیمی افزود: در این مجموعه سبک های مختلف نویسندگی مانند افسانه، رئال، حکایت ها و سورئال با هم تلفیق شده است و اثری به وجود آورده که می تواند ظرف خوبی برای این داستان ها باشد.

وی گفت: گوجه فرنگی و خیار یکی از بهترین داستان های این مجموعه است که حال و هوای خاصی دارد و خیلی متنوع است و یک زندگی را از ابتدای تولد بچه تا بزرگسالی در چند صفحه به گونه ای به تصویر می کشد که کاملا برای مخاطب باورپذیر است.

ابراهیمی افزود: این کتاب اگرچه برای بزرگسالان نوشته شده است اما مانند کارهای چارلی چاپلین است و همه گروه های سنی اعم از کودک و نوجوان و بزرگسال می توانند به نوعی از خواندن آن لذت ببرند.

انتشارات تعیین، مجموعه داستان تهِ خیار از هوشنگ مرادی کرمانی را با شمارگان سه هزار و 300 نسخه با قیمت 120 هزار ریال منتشر کرده است.